فیرپلی مالی

بر طبق توضیحات یوفا، باشگاه‌ها مجازند تنها ۵ میلیون یورو معادل ۵٫۶ میلیون دلار امریکا، بیش‌تر از آنچه درآمدشان بوده هزینه کنند. این درآمد و هزینه بر اساس دوره‌های سه‌‌ساله بررسی خواهد شد. گرچه تیم‌ها مجازند تا سقف ۳۰ میلیون یورو که البته قبل از این ۴۵ میلیون یورو بود، برای ارتقای کیفیت استادیوم، لوازم تمرینی، تیم‌های پایه و تیم فوتبال زنان هزینه کنند و این مبلغ در حسابرسی مالی آنها منظور نخواهد شد؛ البته یوفا در نظر دارد این مبلغ را در آینده نیز کاهش دهد. هزینه‌های مرتبط با فوتبال، مانند انتقال و دستمزد، باید با درآمدی که از حق پخش تلویزیونی و
بلیت‌فروشی در روزهای بازی و هرگونه پولی که از فعالیت‌های تجاری باشگاه کسب می‌شود، متعادل باشد. باشگاه‌ها، در هر شرایطی، باید تعهدات خود را نسبت به پرداخت حقوق و دستمزد کارکنان انجام دهند و سر وقت با آنها تسویه کنند.

اسپانسرینگ محیطی خاکستری در قوانین فیرپلی مالی است. قوانین یوفا توضیح می‌دهد: «اگر صاحب باشگاه از طریق یک قرارداد اسپانسرینگ با یک شرکت که خودش با آن در ارتباط است، پول را به باشگاه تزریق کند، (اگر اسپانسر بیش از ۳۰ درصد سهام باشگاه را در اختیار داشته باشد)، آن وقت مراجع ذی‌صلاح یوفا در صورت لزوم این قرارداد را بررسی و سود حاصل از اسپانسرینگ را به‌طور منصفانه وارد قانون برابری می‌کنند. این محاسبه سود، برحسب قیمت‌های بازار در آن زمان است؛ به بیان دقیق‌تر در مورد اسپانسرینگ یک قانون جامع و کامل وجود ندارد، یعنی هیچ تعریفی از میزان نقض قوانین در مورد اسپانسرینگ ارایه نشده و UEFA هر موردی را براساس یک مورد خاص بررسی می‌کند. این امر برای جلوگیری از سوءاستفاده از قانون اسپانسرینگ مورد توجه قرار گرفته است.