قانون و طبیعت

چندتا برداشت از مطلب مرتبط با قانون از کتاب انسان خردمند رو می خوام اینجا بگم:

اول میاد قانون حمورابی رو توضیح میده به عنوان یک قانون بدیع و نو و به نفع مردم که حدود ۱۷۰۰ سال قبل از میلاد نوشته شده و در زمان خودش بسیار خلاقانه و انسان دوستانه بوده. توی این قانون حمورابی قانون رو از طرف خدا و خودش رو از طرف خدا مامور اجرای قانون میدونه. اما تو این قانون انسان ها طبقه بندی میشن به بالادست و پایین دست و احکام عجیبی وجود داره، مثل اینکه اگر کسی دختر یه نفر رو بکشه اون نفر باید دختر قاتل رو بکشه. دختر بی گناه کشته میشه و قاتل گناهکار زنده میمونه. 

در ادامه میاد مقایسه میکنه با بیانیه استقلال آمریکا که بسیار نوین جدید و پیشرفته است است که در اون موسسان آمریکا همانطور که خدا انسان را آزاد و برابر آفریده آزادی و برابری رو حق همه انسان ها می دانند اما در اینجا نیز چیزی که جالبه اینکه اون زمان موسسان آمریکا سیاه پوست ها را انسان نمیدونستن.

تو یه جای دیگه راجع به قانون اقتصاد میگه که اقتصاددان های طرفدار اقتصاد باز میگن با تبعیت از قانون طبیعت، اقتصاد بازار آزاد رو پیش گرفته. یعنی اینجا با وجود اینکه اقتصاددان دیگه خدار قبول نداره دنبال یه خدای دیگه یه اسم طبیعت رفته.

تو ادامه چند تا چیز قابل توجه اولین که میگه هر کسی میخواد قانون بزاره نمیگه که من گفتم. حمورابی میگه خدا منو من مسئول کرده، موسسان آمریکا میگن خدا انسان را برابر آفریده، طرفداران بازار آزاد میگن طبیعت اینطوریه. ولی هیچ وقت کسی نمیگه من خودم اینطوری تصمیم گرفتم.

نکته دیگه که جالب بود به نظرم اینکه توی قانون حمورابی انسان ها چند دسته بودند توی قانون موسسان آمریکا انسانها یا حداقل سیاه‌پوستان نادیده گرفته می شوند امروزه همه ما انسانها را برابر می دونیمو  یک عده ای طرفدار حقوق حیوانات هستند ممکن چند وقت دیگه گیاه ها هم طرفداران پیدا کنند و خوردن اونا خیلی باب طبع همه نباشه.

اگه همینجوری پیش بره ممکنه ما با اشیا بی جان محیط مون هم همچین حسی و همزادپنداری بکنیم که همه رو تو یه طبقه قرار بدیم که از لحاظی یه ذره خنده دار و شاد مسخره باشه ولی از لحاظ دیگه من فکر می کنم: 

اینکه ما با همه طبیعت احساس برادری و خواهری بکنیم شاید برای آرامش خودمون هم بد نباشد