50 کیلو آلوبالو

یه فیلم که از آنوسش میشد فهمید یه پاپ کرنه و از داستان و شخصیت پردازی و حرف تازه خبری نیست که البته این بد نیست.

آره داستان راجع به... راجع به ... راجع به چیه اصلا مهم نیست چون قرار شوخی ببینیم موزیک بشنویم حال کنیم. که این شوخی ها با شلیک های بیمورد سروش صحت شروع میشه و با سکانس تیر خوردن و بازی علی صادقی همون اول جای خودش رو باز میکنه. چیزی که همون اول جلب توجه میکنه حضور این همه بازیگر معروفه. سکانس فرار و سبقت از پژمان بعدا معلوم میشه چه صحنه خنده داری بوده و ماجرای ازدواج اجباری این دوتا که به علت ساختار فیلم اصلا تو ذهن بیننده این سوال مسخره بودن داستان رو ایجاد نمیکنه. موزیک های انتخاب شده تو فیلم خوب بودن اما میتونستن بهتر انتخاب بشن اما باید از اون آهنگ های چه میدونم فینگلیش راضی بود. طراحی لباس خوب بود که بد نبود. گریمور کار سختی نداشت چون بازیگرا به اندازه نیاز فیلم خوشگل بودن. بازی ها هم بد نبودن عروشا و بابای داوود که خوب بودن و آیدا خوشگل.

شوخی میدان مین بعد از کتک زدن مامور ثبت احوال خیلی چسبید. توضیحات بابای داود راجع به اکرم هم واقعا دیدنی بود شاید شوخی که فقط شوخی نبود. در آخر سخته بگم ولی میگم خوشحالم که یه فیلم با کمدی کمتر جنسی میدیم.