به یاد عینالی

امروز صبح رفتم توچال. قبلش به بابام میگم تا ایستگاه پنج برم میگه نه بدون تمرین کار منطقی نیست میگم گرم کن ببرم میگه نه هوا صافه...

جاتون خالی ساعت 9:45 پارکینگ بودم و راه افتادم سمت ایستگاه یک و ساعت 11:05 رسیدم ایستگاه دو.

دیدم خیلی حال دارم و سرحالم گفتم گور بابای ضرر راه افتادم سمت ایستگاه پنج حالا شانس آوردم گرم کن همرام بود ولی تغذیه شما بگو یه شکلات، نداشتم خلاصه نیمه اول مسیر ایستگاه دو تا پنج خیلی خوب و سر حال و خندان و رقصان رفتم ولی یواش یواش قندم داشت می افتاد هیچ دکه مکه ای هم نبود چیزی بخریم. ولی رقتی پیچی که استگاه پنج رو از اون به بعد میشد دید رد کردیم مسیر سرازیری بود و خنگ خیلی با حال بود و انقدر برف زیاد بود که کلی از مسیر رو تو برفا طی کردم. آره به زور خودمون رو ساعت 13:15 رسوندیم ایستگاه پنج اینم بگم با سرعتی می اومدم که فقط سه چهار نفر از من تو کل مسیر پارکینگ تا ایستگاه پنج سبقت گرفتن.

آره رسیدیم ایستگاه  و هوای خنگ و جاتون خالی رفتم رستوران غذایی زدم به بدن خیلی چسبید گشنم بود آخه. بعدشم یه دور کوچولو تو ایستگاه زدیم و بلیط گرفتم با تله کابین بیام پایین.

چشتون روز بد نبینه فیکس دوساعت تو صف تله کابین بودم آخه فقط اینم نبود تو صف بودیم که یهو از پنجره دیدیم یواش یواش داشت برف میومد بعد از پند دقیقه اصلا کولاک شد و هوای ایستگاهم خیلی سرد شد منم که لباس گرم زیاد نداشتم کل سالن آدما یخ کردن و بلاخره سوار شدیم و لحظه خروج از ایستگاه یاد سکانس فرار تو فیلم قلعه عقابها افتادم بعد هرچه از ایستگاه دو میشد تازه فهمیدم عجب غلطی کرده بودم خیلی مسیر طولانی رو رفته بودم.

بلاخره رسیدیم سطح زمین و با اتوبوس برقی برگشتیم و رفتم تجریش خرید و اومدم دوش گرفتم.

ویکی میگه: ایستگاه اول این تله کابین در ارتفاع ۲۰۰۰ متری از سطح دریا، ایستگاه دوم در ارتفاع ۲۳۰۰ متری از سطح دریا، ایستگاه پنجم در ارتفاع ۳۰۰۰ متری و ایستگاه هفتم در ارتفاع ۳۷۰۰ متری از سطح دریا است.