استراحت مطلق

فیلمی از عبدالرضا کاهانی، که اصلا باهاش حال نمیکنم آقای کاهانی رو میگم. خوشم نیومد.

خانم ترانه هم که انگار این نقش بهش چسبیده کلا این نقش تو سینمای ایران قرق ایشونه. خودش خوبه ولی اگه از این نقش بکشه بیرون. نقش یه دختر خوب که تو فیلم خوبه ولی قشنگ به بیننده میفهمونه دنیا همیشه یا حتی هیچ وقت به این زیبایی نیست.

آقای عطاران هم تو فضای کاهانی نه که بد باشه من بدم میاد.

حالم از شوخی های جنسی به هم میخوره اگه مجبور باشم ترجیح میدم یه فیلم هالیوودی رو با خانواده ببینم تا یه همچین فیلمی رو.

نمیفهمم این همه درد و ناراحتی رو چرا باید به بیننده منتقل کنی وقتی هیچ راه حلی نمیتونی براش ارائه بدی؟