نشان دمکراسی

ابن پست مال وبلاگ قبلیم بود که از بین رفت حالا خلاصش رو تجدید نشر میکنم

دیشب ظریف حرف خوبی زد خطاب به کسانی که جمهوری اسلامی رو دمکراسی نمیدونن، گفت نشان این دمکراسی اینه که تو این سی سال هربار دولتی به جای دولت دیگری سرکار اومد از جناح مخالف دولت قبلی بوده.

بعد یکی نظر داد

تو ایران چندتا جناح داریم؟ دوتا! اصولگرایان و اصلاحات، اختلاف این دو حذب رو برای من بر بشمار ببینم منظورت از مخالفت این دو حذب چه چیزهایی هست!؟
مساله ای که در مورد دموکراسی در ایران مطرحه این هست که دمکراسی در ایران تنها و تنها برای پیروان این دو حذب (تازه اصلاح طلبا که نصفه و نیمه) برقراره و فی الواقع اگر زیر مجموعه این دوتا قرار نگیری محلی از اعراب نداری! برای مثال، در ایران دموکراسی برای اسلام وجود داره یعنی شما میتونی آزادانه اسلام رو تبلیغ کنی اما اجازه نداری ادیان دیگه رو تبلیغ کنی! کجای این معنای دموکراسی میده؟! من کاری ندارم کی بر حق هست و کی بر باطل! هر کسی باید بتونه آزادانه تبلیغ کنه برای خودش، مردم هم عقل و شعور دارند، حرف های طرفین رو می شنوند، فکر می کنند و آزادانه آنچه از نظرشون درست باشه رو انتخاب می کنند...

پاسخ من: دقیق یادم نیست چی جواب دادم ولی تواین مایع بود که ما باید یه تعریفی از دموکراسی داشته باشیم و فکر کنم تو همه پسند ترین تعریف آمریکا جز دمکرات ترین کشورهاست. خوب تو این کشور هم یه رئیس جمهور نمیتونه خارج از حزب های دمکرات تا ریپالیکن باشه که من هنوز حتی فرق معنیشو نمیدونم. خب وقتی اونها نمیتونن خارج از این دوباشن انتظار زیادی که ما باشیم. تازه این دوتا حزبشونم عین همن مثلا تا حالا دیدی رئیس جمهوری (نه که بگه ما با اسرائیل دشمنیم) حتی بگه منافع امریکا به منافع اسرائیل ارجحه؟ از این خط قرمزا آنها هم کن ندارن. خوب اونا هم دوتا حزب دارن که مثل مال ما خط قرمزای مشترک زیادی داره. خوب وقتی اونا اینجورین میخوای ما چجوری باشیم؟ اینم نماد دو حزب مخالف که چقدر شباهتشون بیشتر از تفاوتشونه