فرشته بودم

فرشته بودم

فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی / بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز
فرشته بودم

فرشته بودم

فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی / بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز

سریال اجتماعی

اینم یکی میگفت میگفت تلوزیون ما داره یه تصویر غیر واقعی از زندگی مردم نشون میده یعنی پس فردا که آدمها نمیتونن از رو فبلمهای این زمان فرهنگ این مردم رو بفهمن مثلا قیافه پیاده روهای ما چجوریه. حالا کاری ندارم به خاطر یه سری مسائل شرعی تو تلویزیون مرده وقتی دوسال خارج بوده زمانی که برمیگرده و زن و خواهر زن و باجناقش تو فردگاه اومد استقبال میره بغل باجناقه. اما دیگه بعضی چیزا ظلمه از روابط خیلی آزاد و رله و راحت اختلاط بین دانشجوها و خاطرات فلانشون بابا مردم دانشگاه رفتن میدونن کی به کیه. تو دانشکده خودمون دیدم دوتا دختر پسر که نشسته بودن تو سال داشتن با هم درس کار میکردن آقای کاظمی حراست چنان آبرویی ازشون برد که نگو. یا مثلا دیالوگ امروز یه فیلمی یارو به داداشش که میخواست دیه دستشو که تو تصادف شکسته بود رو بگیره گفت: "ما کی تا حالا دیه خوردیم؟" آخه بیشعور تو این مملکت تا حالا کی از دیش گذشته. خلاصه فاصله فرهنگ آدمای تو تلوزیون با ما مثل تفاوت ما با آرزوهای آخونداست. هه هه

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.