فرار از زندگی

اپیزد 9 فصل 3 ریک و مورتی

بت: بابا؟ حس می‌کنم من تمام عمرم ... وانمود کردم تو آدم خفنـی هستی و سعی کردم مثل تو باشم. و حقیقت دردناک همیشه این بوده که

ریک: من همچین آدم خفنـی نیستم و تو هم دقیقاً شبیه منـی.

- من آدم بدیـم؟

- بدتر، یاهوش هستی. وقتی آدم بدونه هیچی اهمیت نداره، دنیا مال اون میشه، و من تاحالا دنیایی رو ندیدم که با این موضوع حال کنه. دنیا میشه گفت شبیه یه حیوونـه. واسه خودش بینِ چیزای معمولی و عادی می‌چره. بی‌نهایت احمق تولید می‌کنه فقط واسه این که بخوره‌تـشون. کم شبیه دوستـت تیمی هم نیست-

- تامی

- آره، حالا که دیگه مهم نیست اصن، عزیزم. می‌دونی، آدمای باهوش شانس این رو دارن که خودشون رو بکشن بالا، هستی رو با خودشون ببرن سواری. ولی دنیا همیشه درحال اینه که تو رو پرت کنه، و در نهایت، می‌کنه. راهی واسه فرار ازش وجود نداره

- بابا، من دیگه راهی نمونده واسم تا باهاش خودم نبودن رو توجیه کنم. پس من کیـم؟ چیکار کنم؟

- توصیه من... پرواز کن. یه زین بذار رو دنیات، بذار خودش واسه خودش راه بیوفتـه

- نمی‌تونم همچین‌کاری کنم. بچه‌ها، جِـری، کارم... و با این که خیلی بدم میاد اینو بگم ولی برنامه "بچلر" از شبکه‌ی اِی‌بی‌سی

- ‏میتونم یه کلون ازت بسازم، میتونم یه نمونه بی‌نقص، با همه خاطره‌هات ازت بسازم، ‏همه جوره یه کپی دقیق ازت میسازم. ‏به بچه‌ها عشق میورزم و خرجشون رو میدم، ‏کار تو رو میکنم، و تو یه سطح طعنه آمیز مثه خودت، ‏اخبار شبکه‌های تلویزیونی رو باور میکنم. ‏میتونی یه روز نباشی یا یه هفته، یا کلاَ باقی زندگیت رو بدون هیچ عواقبی نباشی، ‏لحظه‌ای که تصمیم به برگشت بگیری ‏یه کلید رو میزنم و کار نسخه کلون تموم میشه، هیچ درد و پشیمونی هم نداره ‏و احتمال "بلید رانر" شدنش هم صفره

- ‏اگه بنظرت هیچی مهم نیست پس چرا اینکارو واسم میکنی؟

- نمیدونم، شاید یه مقدار واسم مهمی و ازت خوشم میاد، ‏یا شایدم اصلاَ مهم نیستی، ‏شاید دوستت دارم، ‏شاید قضیه به مادرت ربط داره. قدر هدیه‌ای که بهت میدن رو بدون

- نمیدونم بتونم انجامش بدم یا نه

- پس بمون و از زندگی‌ای لذت ببر، ‏که بالاخره میدونی خودت انتخابش کردی

- هدیه مخفیم بهت اینه که مهم نیست، چه انتخابی داشته باشی، بالاخره آروم میگیری

- ‏اوکی، ‏میدونم میخوام چیکار کنم

- ‏اه ‏نمیتونی تا ابد فرار کنی