بارکد

و به نظرم آخرین قسمت سه گانه کیایی...

زیبا از همون اول فیلم امضای فیلمبردار داد میرنه بیننده داری فیلم آقای کیایی رو نگاه میکنی خیالن راحت. چقدر سکانسایی که با هلی کم میگیره رو خوب درمیاره اصلا آدم خوشحال میشه. موسیقی خوبه ولی مثل همه چیزای دیگه به خوبی دوتای قبلی نیست هرچند هنوزم خیلی همه چیز عالیه.

روال تعریف داستان هم جالبه ولی واقعا عصر یخبندان بهتر بود. تدوین برعکس فیلم چیزیه که تو عصر یخبندان جذاب تر انجام شده بود و پیچیدگی عصر یخبندان و خط ویژه خیلی گیرا تر  غافل گیرکننده تر بودن. هرچند اینم دوست دارم یاد ممنتو افتادم و مثل همون موقع فیلم داشتم نو ذهنم تدوین رو درست میکردم که لذت بخش بود.البته نباید اشتباه کرد و این رو یه روایت معکوس از واقعیت دونست بلکه تو این فیلم واقعیت معکوس روایت شده بود به قول میلاد نمیدونم متوجه حرفم میشین؟

پیچیدگی داستان تو سکانس اول سوار شدن سحر دولتشاهی به بی ام و که آدم فکر میکنه اون لحظه عاشق شدنه و بعد اصلا شاید وقتی داستان سحر رو میشنوی یاد اون سکانس هم نیفتی...

بستن امیدوارانه یه داستان با داستانک های نارحت کننده مثل جدایی سحر کاریه که مصطفی کیایی نشون داده به خوبی بلده. سکانس آخر دوست داشتنی بود ولی خوب هرچند کلیشه ایه اما در مقایسه با آخر عصر یخبندان خیلی ساده بود.

ترکیب هماهنگ فیلمبرداری تدوین نویسندگی و کارگردانی باعث میشه بعد از چند فیلم نه چندان دل چسب امروز احساس کنم یه فیلم خوب دیدم.

خوب نمیشه از بازی های فوق العاده همه بازیگرا گذشت سحر رو زیاد دوست ندارم ولی همه خیییلییی خوب بودن چقدر ترکیب محسن کیایی و بهرام رادان ساده و احقمانه (همونطور که نبودن) و خوب بود یا گریم پژمان بازغی رو بیشتر از همیشه دوست داشتم. چه دیالوگای خوبی... تو فیس بوکم، از دست تکون دادنت معلومه دهنت صاف شده، یه تیر میزنم تو پات و الخصوص همه دیالوگا...