50 درصد

خوب دیگه باید اخلاق منو بلد باشید حالم از هرچی حرف مفته به هم میخوره البته خوب هرکسی ممکنه اشتباه کنه اما خوب سوال پرسیدن یا فکر کردن میتونه خیلی مسائل رو حل کنه. یکی از مسائل پیش روی جوانان ایرانی مسئله سهم مالکیت ایران از دریای خزره. خوب ماهم که خدا رو شکر هر حرفی که بتونه یه لطمه ای به حکومت فعلی بزنه چشم بسته قبول میکنیم دیگه نگا نمیکنیم با این حرف شاید ملیگراییمون بره زیر سوال یا منطقمون مورد شک واقع بشه یا حتی بد تر از این. اما مسئله امروز با سه جمله اساسی مطرح در مجامع غیر علمی و غیر عقلانی (مثل تاکسی و مهمونی و شبکه های اجتماعی)

اولا طبق قرارداد با شوروی سهم ایران از دریای خزر 50 درصد تعیین شده

دوما این سهم زیاد ایران از دریا در برابر شوروی مال قدرت زیاد رضا خان در منطقه و حمایت جامع بین الملل از ایران در اثر رابطه خوب اون موقع ایران با دنیا بوده

سوما بعد از فروپاشی شوروی باید اون 50 درصد خودش رو بین جمهوری های تازه استقلال یافتش تقسیم کنه

بله خوب حوصله توضیح و تفصیل ندارم اما:

اول تنها چیزی که از اون سه تا من قبول دارم همون بحث سوما که اگه ما قبول کنیم سهم ایران قبل از فروپاشی شوروی 50 درصد بوده خوب مسلما باید بعدش هم 50 درصد بمونه

دوما در پاسخ اولا، خیلی ها اصلا نمیدونن راجع به کدوم قرار داد صحبت میکنیم. داریم راجع به قراردادهای 1921 و 1940 حرف میزنیم تنها چیزی که تو اون دوتا قرارداده اینکه دوتا کشور به صورت برابر و مشاع از مزایای دریا استفاده بکنن منبع و اگر حرف 50 درصدی بود نه مشاعیت، حتما باید مرز بندی صورت میگرفت که نگرفته

سوما این نقشه خزر خوب آخه چطور میشه برای ایران سهم 50 درصدی تعیین کرد. خوب طول ساحل ایران و موقعیت جغرافیاییش طوریه که هیچ آدم عاقلی نمیتونه طوری برای ایران مرز تعیین کنه که هم سهم ایران 50 درصد باشه هم خندش نگیره.

چهارما کشورهای همسایه در خزر در چندین نوبت تکرار کردند که آنان البته این دو قرارداد را قبول داشته و به متن و مفاد آنها پایبند بوده و خواهند بود.

 منبع

پنجما در پاسخ دوما، با فروپاشی امپراتوری تزاری، قراردادهای تحمیلی از سوی حکومت مزبور، به خودی خود بی اثر شدند. حکومت بلشویکی که جانشین رژیم تزاری شده بود، خوب می‌دانست که به دلیل رفع ید غاصب، باید مورد غضب به صاحب اصلی آن بازگشت داده شود.

از این‌رو، بلشویک‌ها در پی آن بودند که با اعمال فشار بر حکومت ناتوان ایران، ارثیه خونین تزارها را به خود منتقل کنند و به دنبال اشغال شهر رشت از سوی بلشویک‌ها، دولت ایران به جامعه ملل شکایت برد. جامعه ملل در شانزدهم ژوئن 1920 (26 خرداد ماه 1299 خورشیدی) به شکایت ایران رسیدگی کرد و در این میان، از آن‌جا که شکایت «بی‌زوری از زورمندی» بود، تصمیم روشنی گرفته نشد. 

در بیست‌وسوم آذر ماه 1300 خورشیدی (13 دسامبر 1921 میلادی)، مجلس شورای ملی، زیر فشار شدید روس‌ها که بخش‌هایی از شمال ایران را تصرف کرده بودند، اجازه امضا و مبادله اسناد عهدنامه مودت میان ایران و جمهوری شوروی روسیه را صادر کرد. 

منبع

البته در هر صورت قدرت چانه زنی هیئت حقوقی ایران برای گرفتن حق واقعی ایران بعد از تقسیم دقیق دریا و اینکه که تیغ اینها چقدر میتونه برنده باشه در دفاع از حقوق ملت ایران و اینکه اینها میتونن سهم بیشتری از دریا رو درصورت مذاکرات قوی تر برای ایران به ارمغان بیارن مسائل قابل بررسی است مسئله ای که این دستگاه دیپلماسی خواهان 20 درصد از دریاست درحالی که پیمان چندجانبه روسیه حدود 13 درصد را برای ایران در نظر گرفته. اینم دوتا نمونه از پیشنهادهای منطقی طرفین برای تقسیم خزر

Sample outputs (optimum nautical boundaries) created by the NSS follow the stipulation that either each portion of the sea is allotted to the country to which it is physically closest (left), or that each country receives an equal areal portion (i.e., 20 percent) of the sea (right).

منبع

حال ندارم ترجمه کنم اما درست میگه در ضمن اون لکه های سبز منابع نفت و گازه