بازی تقلید

قبل از شروع فیلم میدونستم که راجع به زندگی آلن تورینگه. من خیلی دوستش داشتم به عنوان یه نخبه در هوش مصنوعی.

مطلبی که قبل از شروع فیلم باید بهش اشاره کنم اون عکس ماشین لعنتی رو جلد خیلی از کتابای نظریه زبان  ماشینه که حماقت طراح و تفاوت قائل نشدنش بین car و machine رو نشون میده

خوب یه فیلم که بلافاصله از شروع آدم رو یاد تئوری همه چیز مینداخت. طراحی صحنه و لباس همون فضا رو تصویر میکرد. باید گفت که طراحی صحنه و لباس یکی از نقاط قوت فیلم بود. یکی از چیزایی که خیلی برام مهمه (کنار خیلی چیزای دیگه که مهمن) طراحی صحنه و لباسه خیلی سخته فیلمی بدون طراحی خاص تاریخی یا خلاقانه بتونه جایزه سینمایی از من بگیره... خوب تو این جنبه مسلما فیلمای تاریخی فانتزی و ... از بقیه به راحتی پیش میفتن و  این موضوعیه کا باعث میشه فیلمهای خوبی مثل لوسی و گان گرل نتونن جایگاه شایسته ای رو تو لیست بهترین فیلم های من بگیرن.

موسیقی فیلم فوق العاده بود کاملا کار دیالوگ رو تو صحنه هایی که خیلی زیبا تدوین شده بودن انجام میداد. و البته بازیهای خوب و کارگردانی جالب توجه در صحنه های پیدا کردن رمز و صحنه ای که نخواستن رمز رو به همه بگن حتی به قیمت کشته شدن برادر یکی از اعضا...

تغییرات آلن برای به دست آوردن دوستی گروه و پاکت سیب قشنگ بود. البته نمیتونم حس بدم رو نسبت به کسانی که فکر میکنن در جواب ماداریم میریم نهار سکوت میتونن سکوت کنند رو پنهان کنم و اینها فکر  میکنن باهوش در صورتی که بیشعورن که فکر میکنن ارتباط بین آدما بر اساس لغاته نه عزیز دلم طرز استادن لحن نگاه سکوت غذا خودرن و همه چی جز ارتباطات بین آدما به حساب میاد!!! این خیلی غم انگیزه که کسی که میخواد رمز رو بشکنه مفهومه مسائل اولیه زندگی رو نمیدونه...

در آخر باید بگم که واقعا علوم کامپیوتره که علم کامپیوتر رو داره پیش میبره و الگوریتم تولید میکنه و ایده های ریاضی. البته خواهش میکنم بچه های علوم کامپیوتر پیام نور قوز آباد به خودشون نگیرن چون تو ایران مهندسی نرم افزار پادشاهه :|